ค.ศ.1934-1935 พรรคคอมมิวนิสต์จีนย้ายฐานที่มั่นจากทางใต้สู่ทางเหนือของจีนโดยการเดินทัพทางไกล
หรือที่เรียกว่า Long March
ลองมาร์ช หรือ การเดินทัพทางไกล (Long March; จีนตัวเต็ม: 長征; จีนตัวย่อ: 长征; พินอิน: Chángzhēng) หมายถึงการถอยทัพครั้งใหญ่หลายครั้ง
ของกองทัพแดงแห่งพรรคคอมมิวนิสต์จีน
ระหว่างปี ค.ศ. 1934 ถึง 1936 โดยการนำของเหมา เจ๋อตุง และโจว เอินไหล
ที่กำลังต่อสู้กับกองทัพรัฐบาลจีนในขณะนั้น ซึ่งนำโดยเจียง ไคเช็ก
ในขณะนั้นกองทัพของพรรคคอมมิวนิสต์จีน มีขนาดเล็กกว่า
และกำลังเพลี่ยงพล้ำต่อกองทัพรัฐบาล จึงนำกำลังทหาร
พร้อมด้วยประชาชนจำนวนหนึ่งเดินเท้าถอยร่นจากทางใต้ หนีขึ้นไปทางเหนือของประเทศจีน
การเดินทัพครั้งสำคัญเกิดขึ้นเมื่อเดือนตุลาคม
ค.ศ. 1934 โดยเริ่มต้นจากมณฑลเจียงซีไปทางทิศตะวันตก และย้อนขึ้นไปทางทิศเหนือ
เป็นระยะทางประมาณ 25,000ลี้หรือ 12,500 กิโลเมตร (8,000 ไมล์)
ผ่านดินแดนทุรกันดารทางตะวันตกของประเทศจีน ใช้ระยะเวลากว่า 370 วัน ไปยังมณฑลส่านซี โดยมีผู้รอดชีวิตไปถึงจุดหมายเพียงหนึ่งในห้า การนำทัพโดยเหมา เจ๋อตุง ในครั้งนั้น
ทำให้เขาได้รับการสนับสนุนจากผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์จีนคนอื่นๆ
ให้ขึ้นสู่อำนาจในเวลาต่อมา และหลังจากสะสมกำลังพลและอาวุธที่มณฑลส่านซีอยู่หลายปี
จนถึง ค.ศ. 1945 กองทัพแดงได้ยกทัพมาต่อสู้กับรัฐบาลเจียง ไคเช็ก
และขับไล่เจียง ไคเช็กไปยังไต้หวัน และสถาปนาสาธารณรัฐประชาชนจีนในปี ค.ศ. 1949
จากนั้นพรรคคอมมิวนิสต์จีนก็เริ่มประวัติศาสตร์ 1 ปีช่วงที่ตื่นเต้นมาก นั่นคือการเดินทัพระยะไกล (Long March) เพื่อหนีการไล่ตามของเจียงไคเช็ค
มีทั้งข้ามแม่น้ำ ปีนสะพาน ข้ามเหว เดินทัพกลางคืน ฯลฯ
อ่านแล้วยังกับเกมแต่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง
พรรคคอมมิวนิสต์เดินทางไปยังทิศตะวันตก
ซึ่งเป็นเขตบ้านนอกที่พรรคก๊กมินตั๋งยังไม่มีอิทธิพลแผ่ไปถึง กองกำลังของ
พคจ.แบ่งเป็น 3 สาย
โดยสายหลักของเหมาเจ๋อตงและโจวเอินไหลคือกองทัพที่ 1 (นอกจากนี้ยังมีกองทัพที่ 2 และ 4 แยกกันเดินทางไปคนละเส้น)
Logn March ใช้เวลา 1 ปีเต็ม เดินด้วยเท้าไปครึ่งประเทศจีน
ตอนแรกไปทางตะวันตกเฉียงใต้ เข้าไปยังยูนนาน
แล้วตอนหลังเดินทางขึ้นเหนือไปภาคตะวันตกเฉียงเหนือ ไปตั้งมั่นอยู่ที่มณฑลส่านซี (Shanxi) ซึ่งอยู่ห่างไกลอิทธิพลของก๊กมินตั๋งมากที่สุด
การเดินทัพทางไกลครั้งนี้ทารุณมาก
เพราะภูมิประเทศทางภาคตะวันตกของจีนมีแต่ภูเขา
นอกจากนี้ก็โดนทัพของเจียงไคเช็คล้อมปราบ ทิ้งระเบิด ฯลฯ อยู่เรื่อยๆ
แถมเจอปัญหาโรคภัย อาหารขาดแคลน สภาพอากาศ ฯลฯ
สรุปว่าตอนเริ่มต้นเดินมีเกือบแสน
ตอนถึงที่หมายมีเกือบหมื่นเท่านั้น แต่บรรดาผู้นำของ พรรคคอมมิวนิสต์
ก็รอดไปถึงที่หมายกันได้เกือบหมด
การเดินทัพรอบนี้ถึงจะโหดร้ายทารุณ
แต่ก็มีประโยชน์ในเชิงประชาสัมพันธ์แนวคิดของ
พคจ.โดยฝ่ายนำกำหนดว่าห้ามปล้นชิงราษฎร ต้องการของให้ซื้อ
ถ้าเจอเจ้าที่ดินกดขี่ให้ปล้นแล้วเอาของมาแจกราษฎร ชาวนายากจนในพื้นที่
ทำให้มีคนเข้าร่วมบวกกับความเห็นใจพรรคคอมมิวนิสต์อีกมาก
ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น